Conserve's Leessite

GenMedical experimenteerde in WO II met persoonswisselingsprogramma’s voor hogere SS-officieren

De plek ook waar ook verjongings- en ouderdomsprocessen worden bedacht

Omvangrijke debuutthriller over de manipulatie met gentherapie, die in de Tweede Wereldoorlog in 1941 Londen begon bij GenMedical. Daar willen ze met eitjes van de moeders van jonge Duitse officieren kort na de geboorte van baby’s een verouderingsproces inzetten, zodat een vrouw van zeven eruit ziet als een vrouw van zevendertig, maar ze zal nauwelijks het denkniveau van een tienjarige halen. Ook wordt er gesproken over een persoonswisselingsprogramma, maar ook verjongingsprocessen en een meerlingenmethode. Het is opgezet door Anna Bolton, die haar project laat zien aan de Deen Victor Nymark. Hij weet niet dat ze al in 1944 zou sterven.

Hij blijkt de grootvader te zijn van Monika Hedegaard, een van de negen kinderen uit een meerlingenproject, die als twee druppels water lijkt op haar oma Anna net als de overige 8 zussen. Haar DNA matcht volledig met Maja Fedorova, een jonge vrouw uit Sint Petersburg, die kort na aankomst dood gevonden wordt in Kopenhagen op een bankje vlak bij het beeld van het zeemeerminnetje. Maja blijkt uit hetzelfde nest te komen als Monika. Op de wijs- en middelvinger staat het nummer 5.05.2 bij Maja, 5.03.2 bij Monika en ze weet dat haar zus Isabel, die ze al achttien jaar niet gezien heeft, 5.08.2 heeft. Haar baas Gerhardt waarschuwt haar wel: als het DNA van Maja en zij hetzelfde is, wordt ze van de zaak afgehaald. Beide zussen zijn geadopteerd, Isabel door Gitte en Monika door de rijke reder Frederik Hedegaard, een van de vermogendste mannen van Denemarken. Nu is Monika rechercheur bij de politie van Kopenhagen.

Siobhán, de nummer 9 van het meerlingenproject, en eigenlijk de meest zorgwekkende en later naar ze zelf zegt gestoorde mislukkeling, voert uit wat haar vader wil dat ze doet: zoveel mogelijk meerlingen vermoorden. Daarom is ze nu in Zuid-Duitsland in Ambach am Starnbergersee om na Masja schrijfster Dagmar Becker om het leven te brengen met twee kogels, een gaatje te boren in haar schedel en dan wat hersenvocht eruit te halen, hetgeen Vita, vrouw van hun vader, nodig heeft om jong te blijven. Haar papa Soren, broer van de reeds gestorven Oskar, werkt bij GenMedical.

Daar komen Soren, Vita en Manfred bijeen, omdat Manfred verontrust is dat er een match is gevonden. Naar aanleiding van een DNA-onderzoekje op verzoek van de Kopenhaagse politie. De match betreft Anna Bolton, de grootmoeder van de negenling. Ze zijn bang dat de derde persoon, Monika, hoort dat er een match is tussen Anna en Maja en mogelijk ook met haar. Ze besluiten daarom uit Duitsland Karl te sturen, die orde op zaken moet stellen. Wat Monika nog niet weet is dat Isabel van plan is haar na zo lange tijd op te zoeken omdat ze op internet leest over de jonge vrouw die vermoord is in Kopenhagen en die zo sprekend op haar en Monika lijkt. Als de bel gaat, vermoedt Monika dat het Isabel is, maar het is Karl die haar een stomp op de neus geeft en haar kort elektrificeert met een taser, ze gooit een bord macaroni bolognese naar hem toe, maar die spat tegen de muur. Kort daarop komt Isabel binnen en maakt korte metten met Kurt. Ze bindt hem vast aan een stoel. Wanneer hij belooft hen met rust te laten en Engeland gebeld heeft dat de match met Anna een misverstand is, wordt hij pas losgemaakt en daarna meteen agressief. Waarop Isabel hem neerschiet. Monika zakt daarna als een zandzak in elkaar.

In België vermoordt Siobhán de vrouwelijke makelaar Elise Maes. Zij heeft het nummer 5.04.2 op haar middelvinger en ligt maandenlang in een varkensschuur, totdat een projectontwikkelaar haar lichaam ontdekt. In Leuk in Zwitserland wordt het vierde slachtoffer in een beek om het leven gebracht. Het gaat om Sofia Moser, die geboeid ligt in het water, terwijl haar moordenaar wacht op de flash floods, rotsblokken die zo groot zijn als een koelkast komen eraan en zullen haar vermorzelen, het wapen in haar hand met maar een kogel. Op haar middelvinger staat het nummer 5.02.2. Monika’s vader wil dat ze een code oplost. Hij stuurt haar drie letters toe, achter de namen van Maja staat een R, achter die van Dagmar een E en achter die van Elise een N. ‘De vierde komt eraan. De berg zal mij helpen,’ schrijft hij. En passant stuurt hij een foto van Monika’s ontvoerde ex-vriend Jens. Zijn hoofd en lichaam zien er steeds slechter uit, misschien is hij wel dood, denkt ze. Siobhán zal later verklaren dat Jens ‘papa’ is, maar dat natuurlijk flauwekul.

In Afghanistan heeft Isabel, die tijdelijk perswoordvoerster is de Nederlandse onderzoeksjournalist Owen Cuperus ontmoet. De twee zijn verliefd op elkaar en vrijen daar, spreken af om elkaar in Nederland weer te ontmoeten. Isabel vertelt hem over de krachtige vrouw Anna Bolton en over haar rol in de Tweede Wereldoorlog. Hij gaat onderzoek doen naar haar activiteiten en belandt zo in Mundaneum in Mons (het Waalse Bergen) in België.

De auteur

Fedor de Groot (1967) wilde al lang een eigen thriller schrijven in de geest van Clive Cussler: leerzaam, spannend en met een vleugje geschiedenis. In Sonderhø is het hoofdthema de genetica, waar hij veel research naar deed. Samen met zijn vrouw en hond woont hij in een dorp bij Delft.

Als hij de geheime dossiers leest, ontdekt hij dat Anna Bolton rechtstreeks contact heeft gehad met Winston Churchill over het persoonsverwisselingsprogramma GenMedical. Met name over de persoonsverwisseling van hoge Duitse militairen. Hoofd van de reproductieafdeling is de Deen Victor Nymark, vader van Oskar en Soren. In een van de papieren staat in de kantlijn het woord klonen omcirkeld. Owen ziet op foto’s een man in een SS-uniform die als twee druppels water lijkt op een hoge Duitse officier, die hij kent van de geschiedenislessen op school. Hij kan alleen niet op de naam komen. Daaronder staat een Brits nummer. Wanneer hij het nummer belt, hoort hij dat het National Archive in Londen is gesloten. Hij gaat er zeker over schrijven voor de NRC, maar eerst moet hij een verhaal afmaken over de Tweede Wereldoorlog. De hoofdredacteur wil voorbeelden zien van sterke vrouwen in die tijd. Dan breken zowel Owen als Isabel in bij GenMedical en vinden daar gekloonde lichamen in zogeheten ectocribs, zoals van Zuid-Afrikaanse politici als Michael Mapuza, minister van Defensie. Ze steken twee verdiepingen in brand en weten op tijd te ontsnappen via een minihelikopter. Ondertussen heeft Siobhán een vijfde slachtoffer gemaakt. Na Maja, Dagmar en Elise nu ook Sofia en Roos, gevolgd door nummer zes Zuzanna. De volgende slachtoffers van de moordenares zouden wel eens Monika en Isabel kunnen zijn. Zij hebben al bedacht dat het codewoord Søderho moet zijn. Iets wat de ontvoerder van Jens vroeg, zodat hij mogelijk vrijgelaten zou kunnen worden maar Monika vreest dat hij al dood is.

De vraag is hoe dit redelijk ingewikkelde verhaal afloopt. De auteur heeft er in ieder geval alles aan gedaan om het boek onderhoudend te maken. Daarom verveelt het ook absoluut niet. Het is een ambitieus opgezet verhaal, waarvan je hoopt dat het ondanks de vele doden goed afloopt.

Fedor de Groot – Sønderho, 399 pagina’s, ISBN 978 94 9323360 7, € 20,99, oktober 2021