Conserve's Leessite

Annie Adams en rechercheur Ruwan Cranet vinden de dader van vijf moorden

Weer een Amerikaanse auteur met een neus voor Engelse sfeer

Kristen Perrin, een Amerikaanse schrijfster belandt in Engeland, en gek genoeg weet ze de juiste snaar ook in haar tweede boek Hoe ik mijn lot verzegelde, het vervolg op Hoe ik mijn eigen moord oploste. Ze weet daarmee een echt Engelse Agatha Christie-sfeer te creëren met haar verhaal. Vergelijkbaar met die van de Amerikaanse Elizabeth George, die maanden naar Engeland gaat om weer – oer-Engels – een nieuw deel te schrijven over inspecteur Lynley. Kristen daarentegen is definitief verhuisd van de VS naar het VK.

Het draait in dit boek om waarzegster Peony Lane. Ze waarschuwt hoofdpersoon Annie Adams om de stad te verlaten of het advies om een fataal ongeval uit 1961 op te lossen. Ze zou daar zelfs aan ten onder kunnen gaan voor een misdaad die ze niet heeft gepleegd. Niet lang daarna wordt Peony zelf dood aangetroffen.

Het begint met het vernielen van de Bentley van de familie Gravesdown door Ellen Jones. Het glas van de voorruit moest eraan geloven. Eric Foyle ramt met een koevoet op de banden en schopt een deuk in het metaal. Het schijnt dat Ellen de remkabel heeft doorgesneden. De auto verliest ook schilfers lak. Als de politie komt, wordt alleen Ellen gearresteerd en later vrijgelaten. Op een lijstje voor de politie schrijft ze in nette, duidelijke letters als haar naam Peony Lane op. Het landgoed Gravesdown wordt door Annie’s tante Frances geërfd en zij is op haar beurt de erfgenaam van Frances.

In de Castle Knolle Gazette van vrijdag 19 1961 mei wordt door Maggie Owens, dorpscorrespondent een auto-ongeluk beschreven, waarbij drie mensen omkomen. Het gebeurt vijf jaar nadat Lady Gravesdown is overleden aan kanker. Omgekomen zijn Edmund Gravesdown (29) en zijn vrouw Olivia (28) en Edmunds vader Lord Harrison (Harry) Gravesdown (58). Hun zoon Saxon van 7 zat niet in de auto. De voogdij over Saxon en het hele landgoed wordt overgedragen aan Rutherford (Ford) Gravesdown,

Frances en Archie bespraken de mogelijkheid dat Olivia wraak wilde nemen op de buitenechtelijke relaties van Edmund. Het ongeluk kon niet gekomen zijn door het doorsnijden van de remkabel, want de strepen op de weg geven een ander beeld. Misschien wilde ze de auto laten uitwijken naar een greppel. Olivia lag als enige buiten de auto na het ongeluk. Ze probeerde de kofferbak nog te openen (de krassen op de foto geven dat beeld) en toen is ze in elkaar gezakt. Maar volgens haar zoon Saxon was ze al eerder dood en heeft haar lichaam vermoedelijk in de kofferbak gelegen en is ze eruit gehaald na het ongeluk. ‘Ze was al dood toen de auto de boom raakte. Ze was al dood voordat de auto het oprijlaan afreed.’ Er wordt op gezinspeeld dat een vierde passagier is meegereden, bijvoorbeeld Birdy Sparrow, die een ruk aan het stuur heeft gegeven.

De vroegere tuinman Archie Foyle brengt een mes van dertien centimeter dat gevonden is in het waterrad. Annie brengt het bij inspecteur Crane maar zijn nieuwe baas, hoofdinspecteur Toby Marks, vindt dat ze het maar moet meenemen, want onderzoek ernaar kost ook weer budget, dat er niet is...

Over de auteur

Kristen Perrin komt uit Seattle, Washington, waar ze een aantal jaren werkte als boekverkoopster, voordat ze naar Engeland verhuisde om haar masterdiploma en PhD te behalen in ‘Oorlogsmisdaden en Internationale Betrekkingen’. Ze woont met haar familie in Surrey.

Tropische kas

Als Annie haar vriendin Jenny uit Londen ontvangt op Gravesdown, gaan ze lunchen in de tropische kas, het verlengde van de serre. Kort daarop ontdekken ze het lijk van Peony Lane. Haar geruite sjaal is gescheurd en vol modder. Ze zien de witte kroonvlecht van Peony. Ze ligt voorover met haar handen naast haar oren. In een ervan zit een keurig opgevouwen stukje papier. Het mes met de robijnen dat Annie kortgeleden in haar handen had en in de gootsteen had neergelegd, steekt nu uit Peony’s rug. Ze hopen nog dat ze nog leeft, maar haar pols geeft aan dat dat niet het geval is. Direct waarschuwen ze de politie. Wie heeft de moordenaar binnengelaten zonder dat Annie en haar vriendin Jenny dit wisten? Zou Birdy het gedaan hebben en misschien Saxon hebben binnengelaten? Hij is jaloers omdat Annie nu in Gravesdown woont, de erfenis van haar vermoorde tante Frances.

Destijds vormden Samantha, die nu bij de receptie op het politiebureau werkt, samen met Ellen – nu Peony Lane – met Frances en Archie een groepje dat de hele ‘corrupte geschiedenis’ van de Gravedowns openbaar zou maken. Ze hebben een aantal geheimen onthuld, maar ook een paar nieuwe ontdekt. Op het bureau bekte Samantha Annie nog aardig af.

Huwelijksakte

Als Archie naar de autoveiling in Little Dimber is, vertelt zijn broer Eric dat waarzegster Peony Lane jarenlang geld heeft gehad van Edmund. Misschien heeft hij haar betaald voor geheimen, dingen die zijn vrouw Olivia niet mocht en overal buiten te houden. Dan zien Annie en inspecteur Ruwan Crane bij Archies boerderij het wrak van de Bentley met een zeil eroverheen. Als Crane de kofferbak openmaakt met een breekijzer, zien ze Samantha erin in foetushouding en overduidelijk dood. Als Annie en Crane het huis van Peony Lane binnengaan, Crane aarzelt omdat zijn baas Marks het onderzoek ’heeft ‘overgenomen’, vindt Annie allerlei briefjes met namen waarin voorspellingen van Peony, maar ook een huwelijksakte. Blijkbaar is Archibald Lester Foyle op 6 maart, vermoedelijk in 1967, in het huwelijk getreden met Frances Jane Adams. Peony of voorheen Ellen was de enige die het bewijs bezat dat het huwelijk ooit had plaatsgevonden.

Als Annie en Jenny wegrennen uit Gravesdown omdat de politie (in de persoon van Marks) Annie verdenkt van de dood van Samantha, ze heeft haar alleen een fles water aangereikt op het bureau, waar kennelijk iets verdovends inzat, rijden ze mee van Birdy Sparrow. Wanneer plotseling Archie voor hen staat, wijken ze uit en rijden daarmee Archie’s broer per ongeluk Eric aan. Die achter hem aanrende door het veld. Crane neemt Annie niets kwalijk, omhelst haar daarentegen. Misschien niet voor niets, zij weten de dader te vinden die verantwoordelijk is voor vijf moorden. En net als tante Frances blijkt Annie een neus te hebben voor het oplossen van mysterieuze zaken, al is het met gevaar voor eigen leven, maar dat maakt deze nieuwe serie juist interessant. Er zijn wel erg veel details die de schrijfster achterwege kan laten, waardoor het je af en toe duizelt, maar tegelijkertijd ook weer fascineert. Een vervolg, dus een derde deel in de reeks is zo verzekerd, lijkt mij.

Kristen Perrin – Hoe ik mijn eigen lot bezegelde (in 2025 verschenen als How To Seal Your Own Fate, uitgegeven door Quercus in Engeland en Dutton in de VS) is vertaald uit het Engels door Iris van der Blom, Waldemar Noë, 315 paginá’s, Boekerij, ISBN 978 90 492 0596 6, € 21,99, maart 2025