Conserve's Leessite

Onderzoeksjournalisten Miren Triggs en Jim Schmoer op zoek naar vermiste meisjes Allison en Gina

De apotheose is de grote finale van het boek

Na De zaak-Templeton een tweede thriller van de Spaanse auteur die speelt in New York met hoofdrollen voor journalist Miren Triggs, die het boek over Kiera Templeton heeft geschreven, journalistiek docent prof. Jim Schmoer en inspecteur Ben Miller. In Rockaway Boulevard bij het Riis Park staat een enorm leeg gebouw als een soort van kerk en daar hangt op 23 april 2011 aan een rood houten kruis gespijkerd het lichaam van een jong meisje met lange bruine haren. Met een ontbloot bovenlichaam en haar middel bedekt door een bebloede, witte doek. Haar halve gezicht is zwart geverfd als een soort masker over haar ogen, waardoor het lijkt alsof ze niets wil zien. Onder het kruis ligt een plas bloed. Het hoofd van de tiener hangt opzij alsof ze voor eeuwig slaapt. Het is zonder twijfel het vermiste meisje, de vijftienjarige Allison Hernández. Nu moet hij de ouders vertellen dat het meisje echt dood is, daarvoor is ze vaak verdwenen en hebben haar ouders daar nauwelijks op gelet. Voor het eerst zijn Óscar en Juana diep in rouw nadat ze gewoon achter de buis zaten als hij binnenkwam en meenden dat het niet zo erg was. Als Miller in Allisons kamer komt, ziet hij dat het kruisbeeld dat boven haar bed hing weg is, en een boek. Er is een paar dagen daarvoor ingebroken, maar de ouders hebben niet ontdekt dat ze in de kamer van Allison zijn geweest.

Klachten over podcast

Het boek begint gek genoeg op 26 april 2011 als Miren gewond achtervolgd wordt in New York. Zoals het boek ook nagenoeg eindigt als ze op de vlucht is voor de moordenaar. Haar vaak trouwe vriend Jim heeft op de universiteit net 62 beginnende studenten journalistiek verteld dat ze hun studie serieus moeten nemen en geen enkel bericht voor zoete koek moeten slikken. Zijn decaan Steve Carlson van de faculteit is heel tevreden over hem, maar zegt dat er wat klachten zijn gekomen over zijn podcast die hij in de avonduren maakt. Daarbij uit hij beschuldigingen en dat kan hem zijn ontslag kosten als hij zo doorgaat. Die avond overpeinst hij het onderwerp botulisme dat 400 kinderen zou hebben getroffen, de schuldige is het bedrijf GlobalHealth Pharmaceuticals. Als hij kijkt op de sponsorlijst van de universiteit staat het logo van GlobalHealth praktisch bovenaan. Hij besluit het onderwerp te laten zitten en belt zijn vrouw Carol. Ze zijn gescheiden sinds hun dochter drie was. Als hij met Olivia wil praten blijkt ze bij haar vriendin Amanda te zijn, Hij wil haar meer zien dan één keer per jaar. Maar hij heeft het altijd zo druk met zijn werk. zegt zij. Ze heeft het over de tijd dat hij nog bij de krant Wall Street Daily werkte, meent hij. Olivia komt volgend weekend bij hem, zegt Carol. Na het gesprek vraagt Jim aan zijn luisteraars over welk onderwerp ze meer willen horen. Bij het bet bericht dat hij vrijwel meteen krijgt zit een foto van een lachend meisje met kastanjebruin haar en de gebruikersnaam @Godblessthetruth. Er wordt alleen een naam geschreven: Allison Hernández.

Over de auteur

Javier Castillo is een van Spanjes meest gevierde thrillerauteurs. Er gingen meer dan een miljoen exemplaren van zijn boeken over de toonbank en zijn werk verschijnt in vijftien talen. De zaak-Templeton is bewerkt tot een Netflix-serie.

Parallellen tussen Allison en Gina

Als Miren haar Templeton-boeken voor de twaalfde en laatste keer signeert in een boekhandel, krijgt ze een bruine envelop met daarop geschreven: ‘Wil je spelen?’ en daarin een kaartje, zo lijkt het. Maar het blijkt een Polaroidfoto te zijn, waarop staat Gina Pebbles, 2002. Een foto van een blond meisje met een prop in haar mond, in wat lijkt op een busje. Wie is dat? Ze herinnert zich dat ze een dossier met Gina heeft in haar opslagruimte en besluit die te halen. Ze zegt tegen haar uitgeefster dat haar werk als auteur na twaalf signeersessies ophoudt. Tenslotte zijn er veel boeken verkocht (het aanbod om het te schrijven voor een hoog voorschot was verleidelijk) maar ze wil weer alle vrijheid hebben om als journaliste te schrijven voor Manhattan Press. Daar blijkt intussen veel veranderd te zijn. In vaste dienst treden lijkt onmogelijk, maar ze kan wel iedere week een artikel maken voor de krant, zegt de hoofdredacteur Bob Wexter. Hij is eerder het hoofd van de onderzoekredactie geweest en heeft liever dat ze nu schrijft over Allison in plaats van Gina. Dat kan ze altijd in haar vrije tijd doen. Maar is nu zaak om eerst te praten met de inspecteur die het lichaam heeft gevonden, inspecteur Miller, die ze al kent. Verder met Allisons familie, zich verdiepen in de religieuze gemeenschap, waarom ze aan het kruis is geëindigd etc. Mira ziet meteen parallellen tussen Gina en Allison, ook al zit er negen jaar tussen. Door een telefoontje raakten beide met elkaar verweven en komt alles in een ongecontroleerde stroomversnelling.

Engel

Jim en Miren hebben de pleegouders van Gina opgezocht, Christopher en Megan Pebbles. Ze vertellen hoe Gina een voorbeeld is voor allen, een engel die haar broertje Ethan heeft gered uit het brandende huis, waar hun ouders bij zijn omgekomen. Maar hun strenge geloof laat ook zien dat ze niet erg tolerant zijn als Gina thuiskomt om te vertellen dat ze met haar vriendje Tom Rogers geneukt heeft. Want dan geeft Christopher haar 39 riemslagen, terwijl Meghan huilt als hij dat doet. ‘Jullie zijn een stelletje schoften,’ reageert Miren. Tom bekent later dat de Pebbles godsdienstfanaten zijn, ongeremd. Ze keuren elke vorm van romantiek af. Hij is ook niet erg welkom bij ze, vertelt hij zo veel jaar later. Hij heeft Gina nooit uit zijn hoofd gezet, al probeert hij het wel. Tom heeft Gina vlak voordat ze verdween gevraagd weer naar huis te gaan, nadat ze de liefde hadden bedreven. Dat omdat haar pleegouders zo streng zijn. Het met rond middernacht geweest zijn. De volgende dag is ze verdwenen toen ze naar hem onderweg was, legde haar broertje Ethan uit aan Tom. Sindsdien is niets meer van haar vernomen. Hij heeft zich daar altijd schuldig over gevoeld. Jim vertelt hem dat een journaliste van de Manhattan Press een Polaroidfoto heeft gehad van haar waarop ze tegen haar wil lijkt te zijn vastgehouden in een busje. Jim waarschuwt hem dat het beter is de foto niet te zien, waarop Tom zegt dat hij de afgelopen negen jaar heeft gedacht dat ze is weggelopen om iets wat hij heeft gedaan. Als hij de foto ziet, zegt hij: ‘Dit meisje is Gina niet.’

Johannes 8 : 7

Miren heeft gehoord van de Raven van God. Dat zijn godsdienstige jongeren. Bij het strand van Breezy Point vraagt ze aan pubers wat zij ervan weten. Onder hen is de inmiddels heel wat oudere Ethan. Ze vraagt wat nodig is om erbij te horen. Maar volgens een meisje is ze daar al te oud voor. Als zij op zoek is naar hen, zijn ze misschien wel op zoek naar haar. Als Miren wegloopt, gooit iemand een kei naar haar hoofd, waardoor meteen alles zwart wordt voorhaar ogen. Jim heeft haar gevonden en ze ligt nu op een bed in het motel New Life in Breezy Point. Vlak voordat ze hem zoent om te bedanken, vliegt er opnieuw een kei door het raam dat versplinterd wordt met glas en raakt hen gelukkig niet. Op de steen staat met rode verf geschreven: JOHANNES 8 : 7. Jim zoekt de verklaring op in een bijbel: ‘Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: “Wie van jullie zonder zonde is, laat die de eerste steen naar haar werpen.” ‘

Verlies zoon Ben

Ondertussen heeft Lisa, de vrouw van inspecteur Ben Miller, haar huis verlaten omdat ze vindt dat Ben te weinig aandacht heeft voor de rouw die ze al dertig jaar voelt na het verlies van haar zoon Daniel. Ook op de deze week gehouden rouwdienst is hij te laat gekomen. Ze logeert nu bij haar zus. Excuses van Ben helpen niet omdat hij nu met de moorzaak van Allison bezig is, die sterke banden heeft met die van Gina. Ben ondervraagt de directeur van Mallow, priester Graham, bij wie zowel Gina als Allison met een beurs studeerden. Heel toevallig ziet hij – zo lijkt het – hetzelfde kruisbeeld van Christus als die op de kamer van Allison stond. Zou hij die hebben meegenomen? Graham ontkent dat, het hangt er al sinds de oprichting van het Mallow-instituut in 1987. En hoe komt hij aan de bijbel van Alison, waarin ze haar naam heeft geschreven met een sierlijk handschrift? Het boek dat ontbreekt in haar meisjeskamer. Ze heeft het vast laten liggen, want ze is een paar keer bij hem op gesprek geweest. Ze voelde zich eenzaam, kon moeilijk vrienden maken op Mallow. Er blijkt toch een verschil te zijn tussen iemand met een beurs en zij die dat niet hebben. Ze wordt genegeerd door hen. Leerlingen als Deborah (de vriendin van Ethan), James, Ethan en Arthur. De laatste keer dat ze naar Grahams werkkamer is gekomen is om hem te vertellen dat ze zwanger is geraakt.

Groepsverkrachter pleegt zelfmoord

Miren is nog versuft van de kei op haar hoofd, als politieagent Henry Kellet van de New Yorkse politie aanbelt. Hij vertelt haar dat een van de deelnemers aan de groepsverkrachtingszaak in 1997 op haar in Morningside Park, de 45-jarige Aron Wallace de avond ervoor zelfmoord heeft gepleegd. Met een Glock van negen centimeter. Hij heeft bekend deelgenomen te hebben aan de verkrachting. Miren heeft destijds ook Roy Jamison geïdentificeerd. In 2002 is Jamison ’s ochtends vroeg neergeschoten in een steeg in Harlem Hij heeft zich op allerlei manieren in de nesten gewerkt. Met welk wapen hij is neergeschoten? Toevallig ook een Glock van negen centimeter. Waar was Miren overigens vannacht? In bed, nadat ze laat uit Queens kwam, met Jim die kan getuigen als het nodig is. Als hij de naam wil weten vertelt ze dat het Jim Schroer is, professor op Columbia University. De agent is blij dat ze geen wapenregister heeft, dat hebben ze gecheckt. ‘Want dat scheelt een hoop papierwerk.’ Of hij haar echt gelooft weet ze niet. We lezen dat ze mogelijk de echte dader is die de Glock heeft neergelegd nadat ze Aron Wallace heeft neergeschoten, met het zelfmoordbriefje erbij met de excuses die hij heeft aangeboden. Als de agent op beelden Mirens silhouet herkent, confronteert hij haar daarmee, maar omdat zijn vrouw net als Miren een verkrachting heeft meegemaakt, zegt hij als troost (na de dood van Wallace) dat de wereld er een stuk rechtvaardiger op geworden is.

Het spel van de ziel

Als tieners haar auto bestoken en haar achterruit vernielen, staat op een van de autodeuren gekrast SPEEL. En ze vindt een briefje waarop staat:

‘Als je bij de Raven van God wilt, moet je het spel van de ziel uitspelen’’

De regels:

• Loop langs de buitenkant van de reling over de brug

• Verbrand iets wat je dierbaar is

• Klim geblinddoekt aan het kruis

Wie zegt dat wanneer ze het spel goed speelt dat ze het overleeft? Alleen al het hangen over de buitenkant van de reling over de brug is gevaarlijk. Als je al het verkeer laat stoppen. Zeker als er nog een schip doorheen moet en het dek omhoog. Iets verbranden wat je dierbaar is. Haar huis? Ze kiest voor haar auto. Maar geblinddoekt aan een kruis hangen of een deel van je gezicht zwart laten maken zoals dat Allison het leven kostte, dat lijkt vragen om het einde.

Apotheose

De apotheose is het eind, de grote finale. Dit laatste gedeelte is dermate spannend dat we het niet gaan verklappen. Zeker als we nog niet weten wie achter de religieuze bende Raven van God zit. Is de directeur van het Malow een verleider van zijn leerlingen of begeleidt hij hen serieus zonder eigenbelang? Zullen Miren en Jim nog kunnen achterhalen of Gina nog leeft en waar is ze dan? Dat zal ook haar vroegere vriend Tom willen weten. Al heeft hij het verleden geprobeerd weg te stoppen, net als Gina’s broer Ethan. Dan komen ze tot een onthullende ontdekking als Miren na haar val van het kruisbeeld, gewond vlucht voor haar achtervolger. Ze lijkt te worden opgevangen, maar schijn bedriegt en in korte tijd gebeurt er van alles, nadat ze het bewustzijn is verloren en ze door de dokters lijkt te worden opgegeven als ze niet wakker wordt uit een coma. Als ze het niet overleeft, kan professor Jim Schmoer in haar plaats het boek Het spel van de ziel schrijven. Maar voorlopig treurt hij om het verlies van de vrouw die hij meer dan ooit liefheeft, laat zijn mond troosteloos aan haar weten. En ze fluistert terug voordat ze in coma raakt: ‘En ik ook van jou.’

Javier Castillo – Het spel van de ziel (verschenen in Spanje onder de titel El Juego del Alma bij Suma de Letras) en is uit het Spaans vertaald door Sanne van den Bosch, ISBN 978 90 225 9818 4, uitgeverij Boekerij, € 22,99, januari 2024