Gina Harte 7 - Zwijg als het graf - Carla Kovach
Wie heeft de doden begraven in de doodskisten?
Claustrofobische zaak voor inspecteur Gina Harte die haar doet denken aan de dichte schuur, waarin haar ex Terry haar opsloot
Inspecteur Gina Harte logeert in een heerlijk hotel in Stratford, Warwickshire, maar heeft een wellness-arrangement dat eigenlijk niet had gehoeven. De drie vrouwen in de relaxruimte kijken wat suffig voor zich uit. Het telefoontje dat ze krijgt van brigadier Jacob Driscoll voelt als een bevrijding. Hij vertelt dat er een melding is gedaan van iets wat op een graf lijkt in de Cleevesford-bossen. Twee tienermeisjes, Tilly en Katie, willen een kortere weg nemen door het bos naar het Halloween-feest op school en zien toevallig een bel hangen aan een tak. Ze volgen een koord dat naar beneden loopt in de struiken. Dat ligt tussen het rijkere deel van Cleevesford en het centrum. De meisjes komen zo bij een berg opgegraven aarde. Een van hen meldt dat er bloed zit aan het einde van het koord. Gina belooft zo snel mogelijk te komen.
Extra bewaking
In het bos staat, te benaderen via voetplaten, al een tent als Gina geconfronteerd wordt met een kist die is opgediept uit de aarde. Een capuchon zit vastgestrikt ter hoogte van de hals en is over de ogen van het slachtoffer getrokken. Zijn stijve vingers zitten om iets geklemd. De mond staat open in een gepijnigde grimas. Als de capuchon omhoog wordt getrokken herkent ze Alex, de man die tekeer is gegaan tegen Lucy en haar vader Bill in het café. Later komtg ze hem weer tegen op een achterafpaadje als ze op zoek gaat naar een groep jongeren die het op een leeftijdgenoot hebben gemunt. Misschien zijn er ergens camera’s buiten Lucy’s Café die het slachtoffer met het stekeltjeshaar hebben gezien. Ze praat daarna op het bureau met de meisjes die de ontdekking in het bos hebben gedaan. Ze hebben nog een onbekende persoon in het bos gezien die naar hen stond te kijken. Een persoon met een fietsbroek of legging aan, in ieder geval iets straks. Tilly ziet de ogen als de maan door de wolken schijnt op de open plek. Het lijkt of deze persoon een lange zwarte jas aan heeft met een capuchon. Gina wil Tilly na laten checken in het ziekenhuis, ook al heeft ze het bloed van het koord niet aangeraakt. Maar aangezien ze een snee in haar vinger heeft, weet je het nooit. Ook lijkt het haar verstandig als de huizen van de twee meisjes extra bewaking krijgen.
In het gezin van Christian en Cherie zijn spanningen. De vrouw komt heel laat thuis omdat ze na haar werk in het verpleeghuis boodschappen heeft gedaan. De man is ongerust, hij zit in het onderwijs, maar wil niet meer dat ze wodka drinkt en schenkt de fles leeg in het aanrecht. Om vier uur ’s nachts loopt ze aangekleed rond en zegt dat ze slaapwandelt. ‘Dat komt zeker door de nieuwe pillen. Ik ben wakker geworden op de oprit.’ Als ze beweert dat ze met haar kleren aan heeft geslapen, gelooft hij haar niet. Hij heeft gezien dat ze zich uit heeft gekleed voordat ze ging slapen. Maar haar man kan niet weten wat ze allemaal uitspookt. Nu niet, nooit.
Ondertussen schrijft iemand een perfecte brief. ‘Alles staat erin wat ik zeggen wil. Zoals: “Kijk naar me, zie mij; open je ogen, want doe je dat niet, dan doe ik het voor je.” ’ En besluit met de woorden: “Hallo, inspecteur Gina Harte, ik heb een nieuwtje voor je: Terry is terug”…’
Over de auteur
Carla Kovach (geboren in Birmingham) is een bestsellerauteur van politiethrillers. Haar werk wordt vaak vergeleken met dat van M.J. Arlidge en Robert Bryndza. Kovach woont in Reddich, Engeland.
Deze keer spreekt de moordenaar Gina persoonlijk aan in een brief in de Warwickshire Herald. In de krant staaan zinnen als: ‘Mensen die in de val zitten, ze smeken… Jij hebt ook gesmeekt, toch?... Nu heb ik je aandacht... Ik weet het. Ik weet alles… Wij zijn een en dezelfde.’ Kan hij weten wat Gina’s ex heeft gedaan zoals haar in een schuur stoppen met afgesloten ramen? Ook heeft de moordenaar haar zelf een brief geschreven: ‘Deze is voor jou. Mensen die in de val zitten, klauwen om zich heen, ze smeken. Jij hebt ook gesmeekt, toch? Weet je nog? Denk nog maar eens aan toen. Nu heb ik je aandacht. Blijf bij me. Ik heb je nodig. Ik weet het. Ik weet alles. Ik kijk. Ik wacht. Ik kom eraan.’ Terry is dood nadat ze hem uit zelfverdediging na zijn geweld van de trap heeft gegooid. Komen de brieven van zijn broer Stephen? Die is misschien uit op een soort wraak, ‘nadat jij hem gedreigd hebt, in de vorige zaak,’ oppert haar chef en vriend Briggs. Of zijn moeder Hetty, maar die weet dit soort dingen niet.
‘Gothic’ uitziende dominee
Met Jacob gaat ze langs de moeder van Alexander Swinton, Eveline Peterson. Het graf van haar moeder Elsie kreeg verdacht bezoek van iemand in een lange jas, vertelt ze aan de ‘gothic’ uitziende dominee Sally Stevens. Eveline ‘zegt dat het huwelijk van Alex met Nicky en de kleine Joshua heel goed is gweest, tot Alex is ontslagen. Dat hij al aan de drank was, vertelt ze niet, maar het is gaandeweg erger geworden als hij verslaafd raakt aan heroïne. Hij maakt schulden, ontwricht het huishoudbudget en het huwelijksleven, Nicky’s auto is opgehaald wegens zijn schulden. Dus verlaat hij het huis en nadat hij enige tijd thuis heeft gezeten en onmogelijk wordt, gaat hij zwerven. Aan zijn advocaat en begeleider Maurice Dullard heeft hij nog een paar weken geleden beloofd te stoppen met heroïne en weer een methadonprogramma te zullen volgen. Hij weet dat hij zijn ouders teleur heeft gesteld en wil het goedmaken met hen. Maar zijn vrouw wil niets meer met hem te maken hebben. Dat Alex heeft gelogeerd in het zwervershuis zegt hem niets. Afgelopen maandag heeft Dullard nog een afspraak met hem maar hij is niet komen opdagen. Dullard had het vermoeden dat Alex er nog niet klaar voor is om zijn probleem aan te pakken. Een bezoek aan Nicky verheldert dat zijn haar zaakjes bijna weer op orde heeft, het huis waarin ze woont met haar zoontje staat en stond op haar naam dus dat kon wegens de schulden van Alex niet van haar worden afgepakt.
Tweede slachtoffer
Inmiddels is een tweede slachtoffer in een kist beland. Het is de vermiste Penny. Haar vriend Marcus wil of kan niet toegeven dat ze weg is en erger nog misschien is vermoord. Hij bekent het nog stil te willen houden zegt hij tegen Cherie als hij komt eten bij haar en Christian, samen met vrienden Isaac en Joanna. Christian begrijpt niets van haar mysterieuze gedrag als ze het huis verlaat en veel later met de auto thuiskomt. Ze liegt en bedriegt hem zegt hij. Ze mag op de bank slapen. Hij gooit een stapel beddengoed naar beneden die op een hoop onder de trap belanden. Ze loopt naar buiten om Marcus te bellen. Niemand mag horen wat ze zegt. Als Penny haar heeft geappt dat ze haar kan ontmoeten, zou dat geen valstrik zijn van de moordenaar?
Nadat haar man Christian Brown vertrokken is naar de kinderen die bij zijn ouders logeren, is Cherie moederziel alleen en heeft thuis na een alcoholische bui met glazen en andere spullen gesmeten, zodat er een ravage ontstaat. Haar vroegere schoolvrienden Marcus en Isaac reageren niet op haar verontruste appjes. Terwijl ze wel een geheim delen. Ze hebben een meisje van school provisorisch in een kist begraven. Cherie was destijds jaloers op haar omdat ze Isaac had gekust. Dat had ze nooit mogen doen, wellicht heeft ze nu wraak genomen voor wat haar eerder is aangedaan. Wellicht is Penny daar ook bij in die tijd en herkent de moordenaar de claustrofobie die Gina voelde toen ze in de schuur zonder ramen werd opgesloten en ze beiden hetzelfde gevoel deelden. Bijna was Gina ook een slachtoffer geworden toen ze in een kist werd opgesloten maar ze slaagt erin zich te bevrijden. Op het bouwterrein waar Isaac werkt als aannemer wordt een tweede kist gevonden met een lijk. De vrees is dat Cherie hetzelfde lot wacht, nadat nog een dode, die gewurgd is, gevonden is in een huis. Het blijkt de maker van de begrafeniskisten zelf te zijn.
Bevrijden uit een kist
Als Cherie in een kist is gestopt, heeft Gina nog 5 ½ uur om haar te vinden zodat ze het overleeft en de kans krijgt om de relatie met Christian en haar kinderen Bella en Oliver te herstellen. Spannend genoeg om te zien of ze daarin slaagt in de laatste twintig pagina’s.
Carla Kovac – Gina Harte 7 – Zwijg als het graf (verschenen als Their Silent Grave in 2020 bij Storyfire Ltd. trading als Bookouture) werd vertaald uit het Engels door Renée de Graaf, ISBN 978 90 225 9936 5, uitgeverij Boekerij, € 20,99, juli 2023
