De patiënt - Anne Elvedal
Verpleegkundige Ida Hansen neemt zelf het recht in eigen hand
Meer dan drie meisjes ondergingen hetzelfde lot, zij op zeer jonge leeftijd, zozeer dat ze geneigd zijn tot zelfmoord
Ida Hansen werkt als zorgzame verpleegster op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis in Trondheim. Nadat ze een aantal maanden heeft gezorgd voor Fanny, gaat die naar huis. Maar kort erop wordt ze gebeld door haar moeder Frøydis Strand, de moeder van Fanny. Of er iets gebeurd is vraagt Ida. ‘Fanny is verdwenen,’ zegt Frøydis. ‘Die verdomde klootzak heeft haar meegenomen.’ Fanny werd gevolgd door een stalker, misschien heeft hij haar ontvoerd.
Roze konijn
Fanny maakt zich ernstige zorgen over het verdwijnen van haar patiënt. Aan politieman Noman laat ze zien dat ze in de lade van Fanny’s kamer een roze konijn heeft gevonden. Noman zegt meteen dat het lijkt op het konijntje dat is gevonden bij een ontvoeringszaak, twee decennia geleden, op meer dan vijfhonderd kilometer. En nu thuis in de kamer van Fanny Strand? Ze mag het van hem aan niemand vertellen, voordat dit is uitgezocht. Hij doet het konijntje in een hondenzakje als bewijsstuk. Dan vertelt ze aan Thomas Moan, de psycholoog op haar werk dat zij degene is die twintig jaar geleden is ontvoerd. Het meisje dat gevonden is had het hondenspeeltje in haar hand. Zij was Lilly Leonora Bye Engelund en werd tussen haar vijfde en zevende ontvoerd in Asker bij Oslo en verhuisde, nadat ze gevonden is, met een andere identiteit naderhand naar Trondheim. Ze leefden onder Code 6, de aller strengste beschermingsmaatregel. Vandaar dat ze het hondenspeeltje herkende. ‘Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik niet alles doe om haar te vinden.’
Over de auteur
De Noorse auteur Anne Elvedal (van 1973, groeide op in Hommelvik) schrijft scenario’s voor film en televisie. Ze werkte jarenlang als verpleegkundige en schreef horrorboeken voor kinderen en jongvolwassenen. De patiënt is haar debuut als fictieschrijver voor volwassenen.
Ellen en Selma
Er is een lichaam aangespoeld vanuit zee. Ida dacht behalve aan Fanny ook aan Ellen Bradseth. Ze werd het afgelopen jaar in de herfst met spoed opgenomen door de kliniek. Ze was ook de reden dat Ida veranderde van baan naar de specialistische behandelafdeling. Een paar keer leek het alsof ze voor de deur van haar huis stond en dan opeens weer verdween.
Maar nu gaat het om Selma Anine Petterson. Ook een patiënt van de kliniek. Ze worstelde jarenlang met verscheidene problemen en diagnoses. Persoonlijkheidsstoornis en zelfmoordpogingen, drugsverslaving, psychoses. Er zou ook sprake zijn van een zelfmoordverbond tussen Fanny en Selma.
Ondertussen probeert Ida bij Thomas onder hypnose erachter te komen wie haar vast heeft gehouden tussen haar vijfde en zevende. Ze komt erachter dat ze het hondje heeft gedood dat juist haar beste kameraad was, Pingu onder invloed van de man die tegen haar zei: ‘Zeg maar Jan’. Zou het soms Noman Ahmed zijn, die haar vaak volgt en in de gaten houdt en zo slim was om zich tot surveillerend agent te laten opleiden? Hij werkte eerder in Oslo, misschien heeft hij haar daar wel ontvoerd in Asker?
Heft in eigen hand
Op een bepaald moment neemt de psychiatrische verpleegkundige Ida het heft in eigen hand en neemt wraak op de ontvoerder cq moordenaar. Hoe dat afloopt kan de lezer zelf meemaken aan het slot van het boek, waarin we ook een kijkje krijgen in de handelswijze van de ontvoerder. Vanuit een kijkgaatje in de deur kunnen we even meegluren, iets dat eigenlijk niet voor buitenstaanders bestemd is. Het geeft aan hoe Anne Elvedal je gebeurtenissen mee laat maken alsof je er zelf bij betrokken bent. Pure psychologische thriller die even inzakt, maar even later weer fascineert.
Anne Elvedal – De patiënt, 317 pagina’s, verschenen als Du kan kalle meg Jan bij Cappelen Damm en vertaald uit het Noors door Kor de Vries, Prometheus, ISBN 978 90 446 5816 3, € 12,99, februari 2025
