Conserve's Leessite

Cormoran Strike en Robin Ellacott weten pas wie Anomie is aan het eind

Waarschuwing: spanning leidt tot ernstige verslaving van Strike’s en Ellacotts avonturen!

De zesde thriller rondom Cormoran Strike en zijn partner Robin Ellacott. Bijna sloeg de vlam in de pan tussen de twee op Robins dertigste verjaardag, maar om de close samenwerking niet op het spel te zetten, hield Strike zich in op het moment dat hij Robin wilde kussen (zouden de twee ooit elkaar een relatie gunnen?). Na deze scène keerde ze In de tweede week van januari terug op het detectivekantoor van een winterse vakantie in Zermatt, trakterend op een grote doos Zwitserse chocolade.

Het detectivebureau heeft zich inmiddels uitgebreid met diverse medewerkers. Traditiegetrouw zijn op verzoek van opdrachtgevers mensen gevolgd en in de gaten gehouden. Er kan nauwelijks meer een klant bij. En zo moet Robin haar leeftijdgenote Edie Ledwell doorverwijzen naar andere bureaus. Edie vertelt dat ze gestalkt wordt en belachelijk gemaakt door de internettrol Anomie, een man of vrouw die haar online achtervolgt sinds ze een succesvolle maakster is met haar partner Josh Blay van de cultcartoon The Ink Black Heart. Een naargeestige, maar in korte tijd razend populaire cartoon die zich op de Londense begraafplaats Highgate Cemetery afspeelt. Anomie doet een poging om het succes van het duo te evenaren met een Drek’s Game, maar haalt dat bij lange niet en is natuurlijk erg jaloers. Er wordt heel veel geroddeld over met name Edie via Tweets. Zo erg dat ze een zelfmoordpoging doet en in het ziekenhuis wordt opgenomen.

Geld genoeg

Ze vertelt Robin dat ze geld genoeg heeft om haar te betalen. Want de serie is van YouTube naar Netflix gegaan en wordt veel bekeken. Edie denkt dat Robin, over wie ze het nodige had gelezen, in staat moet zijn, haar te helpen. Aan het einde van de dag, na de eerste vergadering in het nieuwe jaar van het volledige team in de tweede week van februari komt er een pushbericht binnen van de BBC. Daarin wordt gemeld dat Edie en Josh zijn gevonden op begraafplaats Highgate. Bij de tweevoudige steekpartij is Edie vermoord en Josh zwaargewond. Hij is overgebracht naar het Whittington Hospital in Londen en verkeert in kritieke toestand. De politie vraagt of getuigen iets hebben gezien op die bewuste dag 12 febrari tussen 16.00 uur en 18.00 uur. Er is nog geen signalement bekend van de dader. Ledwell en Blay hebben hun succesvolle cartoonreeks gemaakt nadat ze elkaar ontmoet hebben bij het kunstcollectief North Grove. Robin laat het bericht zien aan Strike: ‘Het meisje… de vrouw die wilde dat we onderzoek doen naar die internettrol Anomie, weet je wel? Ze is vermoord,’ vertelt ze geschokt.

Over de auteur

Robert Galbraith is het pseudoniem van J.K Rowling (Bristol, 1965), bestsellerauteur van de Harry Potter-serie en Een goede raad. De vijf eerdere Cormoran Strike-boeken – Koekoeksjong, Zijderups, Het slechte pad, Witte dood en Kwaad bloed – schoten allemaal meteen naar de top van nationale en internationale bestsellerlijsten en werden verfilmd door BBC One. Vermoedelijk gevolgd door nog vier nieuwe delen om een serie van tien rond te maken.

Strike leest in The Times dat een extreemrechtse groepering, die zich The Halvening noemt, de verantwoordelijkheid heeft opgeëist voor een dodelijke aanslag op drie linkse vrouwen: een dierenrechtenactiviste, een klimaatwoordvoerster én animator Edie Ledwell. Haar medebedenker Joshua Blay, is ook aangevallen en ligt in het ziekenhuis. Een striptekenares overleeft een suïcidepoging. Er is nog een andere organisatie die kennelijk een verbinding heeft met The Halvening: dat is de Brotherhood of Ultima Thule (BOUT), een organisatie die zich inzet voor het behoud van ‘beschaafde normen en waarden zoals de Noord-Europese landen die kennen: gerechtigheid, raszuiverheid, verlichting en nationale soevereiniteit, aanhangers van Viking-idealen.’ Kennelijk hen is het ontslag van Wally Cardew door Edie als Drek opgevangen. Strike concludeert dat het twee versies van dezelfde organisatie zijn: de openbare (The Halvening) en de geheime (Ultima Thule).

Impresario

Heel toevallig is Strike benaderd door Allan Yeoman, die impresario is of was van Edie Ledwell. Hij wil dat Strike en Robin uitzoeken wie Anomie is. Strike weet zeker dat cybercrime Robin beter ligt dan het volgen van een man van de zoveelste bedrogen echtgenote. Yeoman wil dat ze met hem gaan lunchen in de Arts Club in Dover Street, samen met Richard Elger, hoofd van Maverick Films, en de oom en tante van Edie. ‘Maar we zitten vol,’ kreunde Robin. Strike vertelt haar dat medewerker Dev net een patentzaak heeft opgelost. Dat geeft wat adem op kantoor. Ondertussen roddelen de moderatoren van Drek’s Game, Paperwhite en Morehouse heel wat af en verdiepen Strike en Robin zich snel in hun opmekingen over The Ink Black Heart. Strike volgt Seb Montgomery, Wally Cardew en Tim Ashcroft, een aantal betrokkenen samen met Bailey. Ze hebben een afspraak met de Nederlandse eigenaar van het kunstcollectief North Grove, Nils de Jong, die zijn labiele zoon Bram heeft meegenomen. Voor Strikes en Robins romantische gedachten over elkaar is nauwelijks tijd. De vraag is of Anomie de medeaanstichter is voor de moord op Edie en de gewonde Josh. Zo is er de knappe Kea Niven die Josh verteld heeft over Margaret Read die in 1590 op de brandstapel stond en toen barstte haar hart uit haar lichaam en knalde tegen de muur. De plek waar dat hart is beland is aangegeven (laat ze zien op een foto op haar telefoon). Kea meent dat het idee over het hart – iets dat ze aan Josh had verteld heeft, gebruikt is door hem en Edie in de cartoon, want het hart speelt een eigen rol (Harty). Een ander voorbeeld is de mens met een vogelkop, dat moet staan voor het spook of de geest, Drek. Ze heeft zelf ook gedroomd over een monster met een vogelkop en als ze naar de cartoon kijkt, denkt ze: die komt me wel heel bekend voor. Als Kea gelijk heeft, moet er sprake zijn van plagiaat. En misschien zijn er nog wel meer ideeën van haar gestolen… Edie’s manager heeft wel van Kea gehoord, ‘maar zij kan Anomie niet zijn,’ zegt hij. Kea komt ook ter sprake als Robin over haar rept in haar aantekeningen voor Strike: ‘Kea bemoeide zich met de ruzie tussen Anomie en Edie nadat Anomie het blog over beperkingen had geretweet.’ Volgens Katya Upcott heeft Kea Josh gestalkt sinds hij en Edie uit elkaar waren.

Plagiaat

Anomie heeft de ideeën voor plagiaat wel versterkt. Volgens Allan Yeoman kreeg hij daar op een bepaald moment genoeg van en is overgegaan op iets anders om Edie een hak te zetten. Strike, die door zijn ex Charlotte gevraagd wordt om als detective betrokken te worden bij haar vete met (bijna ex-) echtgenoot Jago over een naaktfoto die ze hem heeft gestuurd wat hij direct afwijst, vertelt Robin dat hij een afspraak heeft met twee mensen die bij de Inktzwart hart-zaak betrokken zijn: Katya Upcott (die jarenlang vrijwillig zaken doet voor Edie, maar door haar de laan is uitgestuurd) en Philip Ormond. Hij wil dat zij ook meegaat. Katya is erg openhartig in haar gebrekkige gezin met de vroegere rockmuzikant Inigo in een rolstoel, een talentvolle zoon Guus die prachtig cello speelt maar netelroos heeft en dochter Flavia die nodig de deur uit wil. Kea’s verhaal dat Josh en Edie haar ideeën hebben gepikt is complete nonsens, vindt zij. Kea kan de schrijfster zijn achter de Pen of Justice dan wel Anomie zelf. Een een-tweetje met Anomie kan ook een toneelstukje zijn. Josh heeft het dossier waarin staat dat Edie Anomie zou zijn, meegenomen naar de begraafplaats. Edie is daar vermoord, nadat ze eerst is verlamd met een taser en vervolgens door haar rug in haar hart is gestoken. Even later is Josh het volgende slachtoffer, maar wie heeft het gedaan? ‘Misschien moeten jullie nog een keer terug komen,‘ zegt Katya. Zij en haar man Inigo vertellen dat Josh wel eens tegen hen gezegd heeft dat hij denkt dat de 12-jarige Bram de Jong, de zoon van Nils van het kunstcollectief North Grove, Anomie is. Robin gaat ernaartoe om tekenlessen te nemen en noemt zich dan, geschminkt en van pruik voorzien, Jessica Robins waar ze tekenles krijgt van Mariam, de vrouw van Nils en waar Preston Pierce naakt voor hen poseert. Als Robin kijkt naar het gebrandschilderde raam in het leslokaal ziet ze daarop Edie en Josh, beiden met lang bruin haar afgebeeld. Twee mensen die fruit plukken. Dan ziet ze een Bijbels vers in het raam dat luidt:

Een toestand van anomie is onmogelijk

daar waar organen die solidair met elkaar zijn

voldoende contact hebben

en dat contact lang genoeg behouden

Strike spreekt met Edie’s latere vriend als ze niet meer met Josh is: Phillip Ormond, gewezen politieman, die gefrustreerd is omdat hij geen erfenis krijgt van Edie (ze heeft geen testament). Hij hoopt wel mee te dingen in de filmopbrengst en heeft zijn diensten aangeboden, maar heeft nog niets van producent Maverick gehoord. Josh weet volgens hem van de overdosis die Edie had genomen om er een eind aan te maken, maar heeft hem te laat gewaarschuwd. Anomie weet heel snel van Edie’s zelfmoordpoging omdat Josh zijn mond niet kan houden volgens Phillip Ormond. Robijn heeft de indruk dat Anomie iets over Phillip weet. Na de zelfmoordpoging van Edie heeft hij haar niet meer met rust gelaten, bespot haar boulimia en noemt haar Greedie Fedwell omdat ze overstapt van YouTube naar Netflix.

Geen zelfmoord

Na de tekenles loopt Robin mee met Zoe, het meisje dat parttime werkt bij North Grove. Ze laat haar getatoeëerde arm zien. Daarop allerlei personages uit The Ink Black Heart. Ze heeft het zelf aangebracht en is gek op de cartoon. Vooral op Harty. Bijna alle fans zijn dol op Harty. De cartoon heeft haar leven gered. Ze zit in een pleeggezin net als Edie. Zij heeft geprobeerd zich van kant te maken als Zoe veertien is. ‘Ik heb mijn polsen doorgesneden en daar de tattoo over de littekens gedaan. Harty zegt dat het nooit te laat is. Ook al heb je foute dingen gedaan, je hoeft het niet te blijven doen.’ En als Zoe ziet dat Edie nog meer cartoons gaat maken, wil ze die ook zien, is ze heel nieuwsgierig en pleegt uiteindelijk geen zelfmoord. Als Robin haar volgt blijkt dat haar vriendje Tim Ashcroft is, hij komt uit haar flat als ze onenigheid hebben.

Griezelig

Robin heeft met medewerking van Midge’s ex Beth toegang gekregen tot de Drek Game en kan zo in gesprek komen met de acht moderatoren die op elkaar reageren. Haar naam op de game is Buffypaws en opeens ziet ze Anomie verschijnen. Het is een unieke figuur op het scherm, heel anders dan de zwevende imitaties van de knappe Paperwhite, de dansende Harty-achtige harten of de dolende geraamten. Anomie is een lege mantel die golft alsof hij in de wind staat. Er is geen gezicht te zien, het wezen in de mantel is onzichtbaar. Het ziet er griezelig uit. Boven de figuur staat Anomie MOD. Als het wezen begint te praten verschijnen de woorden op de plek van het niet bestaande gezicht. Anomie vraagt Buffypaws naar haar favoriete dier, Buffypaws pakt Anomie op haar manier hard aan: ‘Ik heb je al gezegd dat je moet oprotten, de vorige keer dat je dat vroeg.’ Ja dat klopt, bevestigt Anomie. Die suggereert dat ze de vraag kan stellen waarvoor ze gekomen is: of hij Edie heeft vermoord. Ja, zegt hij bevestigend, waarop de andere moderatoren als Vilepechora, DaddyDrek en anderen het gesprek voortzetten. Strike en Robin kijken toe hoe de kleine, zwevende gestalte van Anomie tenslotte kleiner wordt en verdwijnt in de mist van de game, naar een ander deel van de geanimeerde begraafplaats.

Pelikaan

Als Strik en Robin eindelijk Josh, geheel verlamd maar wel met een beter spraakvermogen, mogen bezoeken in het ziekenhuis, vertelt hij hoe hij op Highgate een man met een kaal hoofd gebogen had zien zitten, gebogen over een graf. Het was hun plek, bij een graf dat Edie mooi vond. Met een pelikaan erop. Josh haastte zich ernaartoe en werd op dat moment, alsof hij door een paard in zijn rug werd getrapt, gestoken met een mes in zijn rug en nek. Hij sloeg meteen voorover tegen de grond. De pijn was niet te harden. Het mes stak niet door zijn hart maar door zijn long(en). Wat niet de bedoeling geweest kan zijn van de moordenaar. Als hij in Josh’s hart had gestoken was hij dood geweest. Strike vraagt hem of de moordenaar kaal was. Hoe wist hij dat? vraagt Josh. ‘Dat wist ik niet,’ zegt Strike. ‘Maar ik denk dat er een grote kans is dat het kale hoofd een latex masker is en het lichaam dat zo groot lijkt een gewatteerd pak.’

Rode Zolen

Mogelijk is hetzelfde dader in zwart die de jongen die ze Rode Zolen noemen en volgen tot op het treinstation, duwt van het perron zodat hij op het spoor belandde, waar Robin en een man met een Batmanpak (Mo) hem vandaan halen. Helaas is zijn hoofd nog geraakt door de passerende trein. Het blijkt, achterhalen ze, Oliver Roach te zijn. Met zijn anagram Vilepechora is hij een van de moderatoren op Drek’s Game, en op die zelfde dag nog verwijderd als moderator door Anomalie net als Dr. Drek. Oliver en Charlie Roach zijn zonen van Ian Peach, de miljardair, die zich kandidaat heeft gesteld voor het burgemeesterschap van Londen. Beiden kunnen vermoedelijk gelinkt worden aan het ultrarechtse Ultima Thule. Anomalie is nu op zoek naar twee nieuwe moderatoren. Inmiddels is uitgelekt dat privédetective Robin Ellacott een van de twee redders van Oliver is op het het station. Kranten willen een interview met haar, maar dat wordt beleefd afgewezen. Al twee keer is er anoniem gebeld met een vervormde stem dat de kist van Edie moet worden opgegraven want er zitten twee onthullende brieven in.

Op de zogeheten Reddit-pagina vindt Strike de informatie over TrackCriminal Bitches. Onder hen Kea’s naam met de tekst: ‘Dit gestoorde wijf dreigde haar ex-vriend (Josh) en zijn vriendin (Edie) te vermoorden voordat ze dus verdomme werden neergestoken. Ze heeft tweets (hierover) nu verwijderd. Deel deze screenshots zo veel mogelijk.’

Bompakketje

Kea kan een jaloerse moordenares zijn geweest. Maar bewijs het maar eens. Op het kantoor van Strike wordt een bompakketje bezorgd. Als kantoormanager Pat het pakketje hoort sissen, rent ze naar het kantoor van Strike, waarna de bom afgaat en het kantoor in redelijke puinhoop belandt. Pat krijgt nog iets in haar rug, glas explodeert en de deur tussen haar kantoor en dat van Strike wordt gehalveerd. Gelukkig zijn beiden niet gewond. De politie doet onderzoek en ze moeten het pand de komende 24 uur verlaten. Strike logeert bij Robin in haar nieuwe flat. Daar vertelt ze hem dat de politie later op de dag Philipp Ormond zal arresteren, zodra zijn school uitgaat, omdat de ex-politieman en laatste partner van Edie, haar mobiele telefoon in een vijver heeft gegooid. Het toestel is eerder twee keer aangegaan en zo kan de politie hem opsporen met zijn Ford Fiesta met een kenteken eindigend op de letters CBS. Vermoedelijk heeft Philipp een track geïnstalleerd op het toestel van Edie zodat hij haar kan volgen tot op de begraafplaats. Is hij de moordenaar of heeft hij de telefoon gekregen van de in gewatteerde pak gestoken moordenaar? Misschien toen alleen nog gemaskerd? Strike vermoedt niet dat Philipp de moordenaar is geweest, al weet hij het niet zeker.

Het net sluit langzamerhand

Langzamerhand sluit het net zich en komen Strike en Robin bij de uiteindelijke moordenaar. Anomie heeft besloten Robin als kandidaat-moderator Buffypaws de toegang tot Drek’s Game te ontzeggen. Ook moderator Morehead verdwijnt. Het is het pseudoniem van de 25-jarige astrofysioloog dr. Vikas Bhardwaj, die op de universiteit van Cambridge wordt vermoord.

Voor de derde keer belt een vervormde stem die zegt dat de kist van Edie geopend moet worden want daarin zitten papieren waarin staat wie Anomie is. Als Robin een telefonische bedreiging krijgt dat ze vermoord zal worden, dwingt Strike haar om weer naar een hotel te gaan voor onderdak, net als eerder gebeurde toen het bompakketje explodeerde. Door een telefoontje waarbij iemand ‘Help ons, help ons, help…!’ scheuren Strike en Robin naar het adres Lisburne Road 81. Daar moet een man zijn met een mes die een gezin van vier personen bedreigt. Hoe snel kunnen ze er zijn en om nog een moordaanslag te verhinderen? In de laatste 22 van 1185 pagina’s volgen we de definitieve en zeer spannende ontknoping van dit ingewikkelde verhaal waarbij een van de speurders nog gewond raakt door de messteker. Een volumineus boek, geweldig, maar ook heel uitgebreid. Maar zo dat je met hart en ziel het slot moet en wil lezen. Er ontstaat een soort verslaving waar je op een bepaald moment geen afscheid meer van wilt nemen. En natuurlijk ook de vraag: krijgen die twee elkaar wel of niet? Of blijft het beperkt tot een werkrelatie tussen de twee. De komende delen zullen het uitmaken hoe dit uitpakt. Galbraith blijft ons in spanning houden.

Robert Galbraith – Inktzwart hart (verschenen als The Ink Black Heart bij Sphere, Little Brown Group in Londen) werd vertaald uit het Engels door Sabine Mutsaers en Annemarie Lodewijk, 1185 pagina’s, met daarnaast dankwoord en verantwoording van citaten en teksten, ISBN 978 90 225 9695 1, uitgeverij Meulenhoff Boekerij, € 29,99, november 2022