Cold Case Kwartet 3 - De onbekende - Jørn Lier Horst
William Wisting ontdekt wie Nummer Twee is achter moordenaar Tom Kerr
Dochter Line en kleindochter Amalie bevinden zich in zijn handen
Derde deel in het Cold Case Kwartet, met opnieuw een hoofdrol voor inspecteur William Wisting en zijn dochter Line. Adrian Stiller van de Nationale Recherche denkt dat hij de moordenaar van jonge vrouwen Tom Kerr kan leiden naar het lichaam van zijn laatste slachtoffer Taran Norum en mogelijk meer zal ontdekken van de betrokkenheid van zijn handlanger Nummer Twee. Tarans mogelijke graf zou in het bos van Elftang liggen. Zwaar bewaakt door plm. tien politiemensen en vergezeld van zijn advocaat gaat Kerr met Stiller en William Wisting het bos in. Op zijn verzoek worden de voetboeien van Tom Kerr losgemaakt. En wat later blijkt het sleuteltje van zijn handboeien heeft hij in zijn mond. Zou hij deze gekregen hebben van de vrouw die hem de vorige dag nog in de gevangenis heeft bezocht, Lone Mellberg? Of heeft hij hem ergens op het pad gevonden. Ze hebben een gps-tracker onder haar auto gezet. Ze werkt bij de supermarkt en gaat naar huis en rijdt een woonwijk in.
Als Kerr kennelijk zijn handboeien los heeft gemaakt, heeft hij waarschijnlijk een kabel geraakt waardoor een explosief tot ontploffing werd gebracht. Drie politiemannen raken erbij gewond, een verliest zijn voet. Tom Kerr is ervandoor en vlucht richting vakantiehuisjes. Al negen uur is hij zoek en nog niet gevonden net als Nummer Twee. Line Wisting heeft hun toch door het bos gevolgd met de camera, een opdracht van Adrian Stiller.
De kickbokser
Vier jaar geleden heeft hij na de nooit gevonden Taran Norum en na haar Thea Polden en Sawa Haddad (de laatste twee waren aangetroffen bij het meer Nøklevannm mishandeld, vermoord en in stukken gesneden) bijna een vierde slachtoffer gemaakt: Freja Bengtson, kickbokser. Ze is bijna een busje in gesleept tot een taxichauffeur daarop inreed. Iemand met een mobiel heeft het gefilmd. Een man met een helm heeft geprobeerd in het busje te komen, maar een passagier van de taxi die hem ook filmt, houdt hem tegen. De man met de helm is Tom Kerr. De chauffeur, Nummer Twee, is nooit gevonden.
Nu zet de politie alles op alles om Kerr en Nummer Twee te vinden, maar het lijkt bijna onmogelijk. Plus de vrees dat Tom Kerr opnieuw zal toeslaan.
Over de auteur
De Noorse auteur Jørn Lier Horst (Bamble, 1970) heeft zich met zijn veel bekroonde misdaadserie over inspecteur William Wisting gevoegd bij de elite van de Scandinavische thrillerschrijvers. Voordat hij zich fulltime aan het schrijven wijdde, werkte hij als hoofd van de recherche in het Noorse district Vestføld. Horsts werk is een unieke mix van spanning en realisme en hij toont zich een uitstekend observator van menselijke interactie. Samen met Thomas Enger vormt hij het schrijversduo Horst Enger en schreven ze samen de delen Nulpunt, Rookgordijn en Slagzij.
De politie omsingelt het vakantiehuisje waarin Tom Kerr moet zitten. Arrestatieteam, ambulances, het hele team is erop gericht om hem aan te houden, maar de vogel is gevlogen. Het heen en weer rijden van Lone Mellberg heeft hen meer afgeleid dan iets opgeleverd. Hij heeft de vijf meter lange boot van de eigenaar en advocaat Frank Lewy gestolen en laten zinken in de buurt van Tønsberg. Hij kent het huisje goed, want vijf jaar geleden heeft Lewy buiten een jacuzzi laten plaatsen door Pool Partner, de werkgever van Tom Kerr.
De advocaat
Het verhoor met Lone Mellberg heeft ook niets opgeleverd. Ze stuurt hem stapels brieven. Ze schreef hem onder meer: ‘Het grootste deel van mijn leven liet ik mijn gevoelens niet toe. Dus ik weet hoe je je voelt.’ En vertelt wel dat ze hem twee dagen nadat ze hem hadden opgehaald om hem te confronteren met het lichaam van zijn derde slachtoffer heeft opgezocht in de gevangenis en dat ze een brief voor hem moet versturen naar Theo Dermann, Anton Brekkesvei 72, 0041 Oslo. Maar deze Dermann blijkt niet te bestaan, de postcode zou in de wijk Sagene moeten zijn, maar blijkt niet in gebruik. De Anton Brekkesvei vind je alleen in Frederikstad, maar de huisnummers gaan niet zo ver. Een verhoor met medegevangene en informant Tommy Hornland levert ook niet veel op. Zijn contactpersoon in de gevangenis Fredrik Molander is dat al ruim vier jaar. Volgens hem kan een goede relatie tussen gedetineerde en medewerkers van de gevangenis een positief effect opleveren als het gaat om veiligheid. Hij helpt Kerr met cursussen en programma-activiteiten met oog op de toekomst. Molander kent ook de naam Theo Dermann niet. Hij vertelt dat Kerr in de gevangenis slechts twintig minuten per week mag bellen. Alleen het gesprek met de politie of advocaat wordt niet afgeluisterd. Als William Wisting zegt dat de vlucht van Tom Kerr goed gepland is, kan dat met een bezoeker zijn besproken veronderstelt Molander, ofwel rechtstreeks of doordat iemand berichten naar binnen heeft gesmokkeld en naar buiten. Hij heeft nog een advies voor het rechercheteam: ‘Wat jullie zouden moeten doen, is zijn advocaat onder de loep nemen,’ suggereert Molander. ‘Claes Thancke. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij de grenzen van zijn rol als verdediger overschrijdt,’ aldus Molander. Wisting betwijfelt het. Als de advocaat als koerier was opgetreden had Tom Kerr Lone Mellberg niet nodig gehad. Maar de advocaat ontkent elke betrokkenheid in gesprek met Wisting en Stiller.
De commissaris
Als Wisting de commissaris Agnes Kiill aan de telefoon heeft, vertelt ze dat de speciale eenheid met hem wil praten. ‘Ze sturen een rechercheur naar Larvik. Je dient je beschikbaar voor hem te houden.’ Er worden hem lastige vragen gesteld door Terje Nordbø. Net als bij een vorig onderzoek heeft hij ‘de pik op hem’. Wisting is te laat, en Nordbø wil net zijn commissaris bellen. Hoe hij het wendt of keert, Nordbø lijkt erop uit hem verantwoordelijk te stellen voor de ontsnapping van Tom Kerr, terwijl het idee kwam van Adrian Stiller, maar die houdt zich afzijdig. Volgens Nordbø heeft Wisting het ernaar gemaakt: ‘Dat heb je helemaal zelf gedaan.’
Als een voorbijganger ziet dat een wit busje mogelijk een jonge vrouw heeft meegenomen, denkt William dat Tom Kerr weer heeft toegeslagen. Er wordt alleen een grijze schoen met roze kleurtje gevonden. Het vermoeden is dat het gaat om agente Maren Dokken. Ze is ’s avonds meegenomen en wordt de volgende dag als vermist gemeld. Ze is ook niet op de ochtendvergadering van de politie opgedoken. Maren is een van de agenten die gewond raakt bij de ontsnapping van Tom Kerr. Ze heeft over haar ervaringen een scriptie geschreven: Over slechtheid als motief. Line wil haar aan het woord laten in haar documentaire. Tot haar verbijstering ziet ze dat TV2 beelden van haar camerawerk bij de ontsnapping laat zien. Ze belt haar opdrachtgever Stiller, die zegt van niets te weten. Dan blijkt dat Terje Nordbø die beelden heeft gelekt naar TV2 om haar vader de schuld te geven van de ontsnapping van Tom Kerr.
De zoektocht naar Maren gaat door. Iemand meldt dat er een wit busje is gekomen bij Floyd Thue, de man die vaak bij Tom Kerr op bezoek komt in de gevangenis. Als ze zijn huis binnengaan en het busje vinden, blijkt dat het gaat om de Poolse Regina Babinski. Thue wil dat ze hem 24 uur in de gaten houdt terwijl hij geboeid in de kamer ligt – hij wil zich kennelijk voorstellen wat gevangenen echt meemaken. Hij motiveert dat het om meditatie gaat. ‘De leegte vinden. Een diepere laag van het bewustzijn bereiken.’ De actie is voor niets gehouden.
De griezel
Dan wordt hij op zijn mobiel gebeld door oud-politieman Holger Midthun in Revetal. Hij weet via omstanders van een witte bestelbus die gezocht wordt, waarmee Maren ontvoerd is. Het voertuig is een oude laswerkplaats binnengereden, waarna de deuren gesloten zijn. Wisting en Midthun gaan controleren of het busje er nog staat, dat blijkt het geval te zijn in de in de spuitinrichting. De ramen van de bus lijken aan de binnenkant te zijn afgedekt. Het portier aan de stuurkant zit niet op slot. De hele cabine is bedekt met een grijze laag lak. Op de stoel ligt een lakpistool. De laadruimte is leeg, maar ook die zit ook helemaal onder de lak, vermoedelijk om sporen te laten verdwijnen. ‘Volgens mij is dit ‘m,’ zei Wisting. ‘De technisch rechercheurs moeten komen.’
Zonder dat ze het weet heeft dochter Line in verband met de documentaire die ze wil maken contact gezocht met iemand van wie ze niet vermoedt dat het Nummer Twee is achter Tom Kerr. Kerr is nog steeds zoek. Als ze voor haar documentaire wil filmen bij zijn boerderijtje ziet ze wel wat verse grond, alsof er een graf is. Van wie zal het zijn? Als Line en haar dochter Amalie, voor wie ze geen oppas heeft kunnen vinden, beland zijn op het eiland van de mogelijke Nummer Twee, raakt ze in bijna dodelijk gevecht met hem. Zal haar vader die ontdekt heeft wie de rechterhand van Tom Kerr is, op tijd zijn om haar uit handen van de griezel te redden? Ze is daarvoor al uit zijn boot gevallen en krijgt andere kleren van hem, zoals een pyjamabroek, maar gunt zich niet de tijd om te douchen. Dan hoort ze als ze nog naïef in gesprek met hem is geluiden van beneden. Het lijkt net of er iemand gevangen zit en om hulp vraagt. Het zou de ontvoerde politieagente Maren Dokken kunnen zijn. De afloop zelf beleven? Lees het spannende slot van deze inmiddels ervaren misdaadauteur. Opnieuw een aanrader van Jørn Lier Horst.
Jørn Lier Horst – Cold Case Kwartet 3 – De onbekende (verschenen in Noorwegen onder de titel Illvilje bij Bonnier Norsk) is vertaald uit het Noors door Kim Snoeijing van het Scandinavisch Vertaal- en Informatiebureau (SVIN), 380 pagina’s, ISBN 978 94 0051399 0, A.W. Bruna, € 23,99, september 2022
