Ararat - Christopher Golden
Demon Ark van Noach heeft boosaardige en dodelijke invloed
En kan ruim opgezet project van Meryam en Adam ernstig benadelen
Adam heeft in Londen een afspraak gemaakt waar hij in het gebouw Bluebird zowel de ceremonie als receptie wil houden als hij gaat trouwen met Meryam. Maar ze komt veel te laat en is opgewonden want in Turkije is in de zuidoostelijke bergwand iets heel bijzonders gevonden, een eeuwenoud schip. Men denkt zelfs dat het de Bijbelse Ark van Noach is. De grot is toegankelijk geworden door een recente aardbeving. Meryam denkt dat het ook voor Adam heel interessant kan zijn en heeft al een reis voor hen beiden geboekt. Ze gaan met hun vriend en gids Feyiz en zijn oom Hakan. Als ze er zijn, zien ze verschillende wetenschappelijke ploegen die proberen de vondst te claimen, onderweg in de bergen.
Houten kist
Maar zij belanden in de grot waar de mogelijke Ark van Noach zich bevindt en zien de houten pilaren van het schip, het raamwerk van balken die nog een tweede vloer laten zien, en misschien een derde. Aan de achterkant van het schip vinden ze een houten kist, van zwaar en zwart geworden timmerhout. Het deksel is verzegeld met datzelfde bitumen. Feyiz zag dat de verzegeling verbrijzeld was en dat er overal afgebroken stukken pek op de vloer lagen. Meryam vermoedt dat het een sarcofaag is, een soort doodskist. Haar gezicht is bleek geworden, wordt geel en valt op haar knieën en kokhalst. Ze zet haar handen tegen de zijkanten van haar hoofd en begint te schreeuwen van de pijn en te roepen dat haar schedel opengebarsten is. Feyiz valt opzij en blijft roerloos liggen. De camera ziet het allemaal. Buiten de ark huilt de wind. Er schuift een wolk voor de maan en daarboven op de Ararat is alles in duisternis gehuld.
Maar er komen anderen aan, zoals doctor Ben Walker met zijn helikopter, misschien wel met een lift van het Turkse leger? Walker vertegenwoordigt het Defence Advanced Research Projects Agency (DARPA)
Over de auteur
Christopher Golden (Massachusetts, 1967) is een Amerikaanse auteur van horror, fantasy en thrillers voor zowel volwassenen als jongeren. Hij schreef ook stripboeken, maakte audioboeken en videogames en was onderdeel van het team van scenarioschrijvers voor de film Hellboy. Christopher woont in Massachusetts met zijn gezin.
Als Walker zich laat zakken boven de grot, wordt hij gevolgd door Kim Seong, waarneemster van de Verenigde Naties, eigenlijk een onwelkome toevoeging aan de excursie. Meryam Karga en Adam Holzer hadden de Turkse regering toegezegd dat hun onderzoek gunstig zou worden afgeschilderd in hun documentaire. De delegatie wordt aangevuld met priester Vader Cornelius Hughes. Walker kwam volgens Meryam niet om de Ark van Noach te zien, maar wat ze in de ark hadden gevonden.
Wel of niet de Ark van Noach?
Ondertussen is professor Helen Marshall uit Oxford met haar rechterhand Polly Bennett en haar archeologisch team de druk bezig om ark nader te onderzoeken. Volgens haar is deze ark veel groter dan al het andere wat eerder is gebouwd. Vergeleken hiermee was het Choefoe-schip dat vijfduizend jaar geleden aan de voet van de grote piramide van Gizeh werd begraven, maar een schuit. Aan de krassen te zien op de deur leek het dat mensen er niet uit konden, waren ingesloten. Er waren nog voedselvoorraden toen de laatste opvarenden overleden. Walker volgt Adam bij de open ruimte aan de achterkant van het bovenste dek van de ark. Daar kijkt prof. Armando Olivieri, een Bijbelgeleerde, verstoord op . Hij wil het liefst dat de ark nog een paar duizend jaar begraven blijft. Nu zouden ze zien wat het Kara-Holzer-team het liefst verborgen had gehouden: de vondst. KHAP was een samenwerkingsverband van Turken, Amerikanen en Britten, met steun van musea en de financiers van de documentaire. Walker voelt insecten over zijn huid kruipen als hij het uitgeharde omhulsel van bitumen om de gevonden kist heen ziet en de symbolen bestudeert Het lijk uit de kist lijkt een armzalig geval. De vingers zijn onmenselijk lang. Het hoofd heeft hoorns. De schedel van het lijk is misvormd. Kim krijgt een paniekaanval en zegt iets in het Koreaans. Walker vindt dat ze de kist nooit hadden mogen openen. De priester vindt het juist goed dat ze dat op de berg hebben gedaan. ‘Je kunt maar beter het zekere voor het onzekere nemen.’ Meryam zegt dat ze had willen wachten op Walkers team van de National Science Foundation, maar omdat een deel van de pek die was gebruikt om het deksel van de kist te verzegelen, is afgebroken, won hun nieuwsgierigheid het, en zo dus is deze geopend. Die meeslependheid, daar kan Walker in meegaan, maar volgens hem is dit niet de Ark van Noach. Kim deinst achteruit, schudt haar hoofd en mompelt weigeringen. Ze deinst achteruit tegen het plastic gordijn achter de kist. Ze neemt daarbij dat gordijn bijna met zich mee als ze de duisternis in rent en door de lichtbundel van de lantaarn stormt. Walker loopt achter haar aan, de ijskoude tegenwind incasserend. De plek waar Helen Marshall bezig is de restanten bloot te leggen van drie van de opvarenden van de boot en te conserveren. Kim is naar de deur, die tegen de bergwand gedrukt is, gegaan en gaat ertegen krabbelen. Ze blijfkt maar fluisteren in hetzelfde Koreaans, het enige dat Walker verstaat is: ‘Alsjeblieft’.
Mensen raken vermist
Als hij naar haar toeloopt, zegt ze: ‘Laat me er alsjeblieft uit’. Toch lijkt het voorgevoel niet misplaatst, want twee mensen raken vermist. Arjen heeft van zijn oom Hakan gehoord dat hij de tweede wacht heeft die nacht. Hij vindt een hoopje mens in de sneeuw. Het blijkt de archeologiestudent Kemal te zijn. Is hij gestruikeld en heeft hij zijn hoofd gestoten of een toeval gehad? Stel dat hij helemaal niet gevallen is? Iemand heeft hem benaderd met een pickel, de pijn golft door hem heen. De handen laten hem achteruit over de rand dansen en dan voelt hij dat hij valt. Kemal tuimelt een ogenblik later van de richel. De toen al beide dode mannen vallen alle twee meer dan duizend meter onder de goot. De sneeuw blijft vallen en zal alle sporen de volgende ochtend hebben uitgewist. Als Walker Kim midden in de nacht tegenkomt, constateren ze dat er kwaadaardigheid in de lucht is, misschien veroorzaakt door claustrofobie. Adam ziet in de nacht een paar gedaanten bij elkaar zitten roken. Onder hen Feyiz. Heeft hij gezorgd voor de verwijdering die tussen hen is ontstaan? Cameravrouw Caliope is ook wakker en vraagt hem waarom hij nu op is.
Myeloïde leukemie
Ook prof. Helen Marshall is plotseling weggevoerd en over de rand gekieperd. Polly Bennett zal haar waarnemen in het team. Adam hoort dat Meryam Feyiz in vertrouwen heeft verteld dat ze kanker heeft, dat ze geen relatie heeft met de gids. Het is een speciale versie die ze heeft: acute myeloïde leukemie. Vanaf het begin van het onderzoek heeft ze nooit een glimpje hoop gezien in de ogen van haar artsen: ‘Ze hebben gezegd dat ik mijn zaakjes op orde moet brengen,’ vertelt Meryam aan Adam als hij vraagt wat haar mankeert. Meryam zegt dat het niet eerlijk is wanneer Adam met een stervende vrouw gaat trouwen. Ze heeft gebeden dat de diagnose niet klopt. ‘ We zijn partners, dus dit moeten we ook samen ondergaan,’ zegt Adam. Meryam concludeert dat zij doodgaat, niet hij. Later ervaart Adam hel als hij een aanval krijgt en door vier mensen vastgehouden moet worden, het lijkt of ook hij hoorns krijgt in zijn hoofd. Maar herstelt weer.
Kunnen amuletten de gewelddadige demon tegenhouden?
Er wordt gekibbeld over de vraag of dit de werkelijke Ark van Noach is en over de betekenis van de inscripties in de kist van de gevonden demon. Vader Cornelius en Walker zijn het hier niet over eens. Walker die een bescheiden relatie heeft met Kim. vraagt aan Vader Cornelius of hij met professor Olivieri kan samenwerken. ‘Zoek zoveel mogelijk van de amuletten die professor Marshall heeft teruggevonden. En graaf dan wat van het bitumen van het omhulsel op en maak er nog meer scherven van. We moeten er genoeg van hebben voor iedereen.’ Dokter Dwyer vraagt zich af: ‘Gelooft u er dan in? Het is een tweeduizend jaar oud volksverhaal.’
De reactie op het verbranden van de demon waarna ze zijn schedel hebben ingeslagen, is dat er ’s nachts zeven mensen zijn omgekomen. Het lijkt alsof de demon zich in een van hen verstopt en dan gewelddadig wordt. Ze besluiten om zo snel mogelijk de ark te verlaten (iemand steekt hem in brand) en proberen vanaf de berg zo goed als mogelijk af te dalen, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Met veel onderlinge ruzies. Meryam is de draad kwijt en ernstig verzwakt. Adam probeert haar naar beneden te begeleiden. Calliope is emotioneel geworden en weggelopen, gevolgd door hun gids Hakan. Walker en Kim doen hun beste om met de anderen heelhuids beneden te komen.
De apotheose
Of dat lukt moeten we zien in de apotheose van het boek. De terugtocht is niet zonder gevaar, de wind lijkt harder te waaien en het lijkt kouder ook in Kamp Twee. Als ze het verlaten hebben laat de demon Walter professor Armando Olivieri doodschieten. De demon verheugt zich er al op zich in het lichaam van zijn zoon Charlie te verschuilen. Zonder Hakan en Caliope, tenzij ze nog opduiken, zijn er nog zes overlevenden: Walker, Kim, Vader Cornelius, meneer Avci, toezichthouder van de Turkse regering en de initiatiefnemers Meryam en Adam. Als de demon zo gemakkelijk in hen huist, van de een naar de ander gaat is het dan geen idee om delen om de bitumen van de sarcofaag te verwijderen zodat de demon geen grip meer op hen heeft? Als dat een positief effect heeft, hebben ze een kans de tocht te overleven. Lees mee wie van de weinigen nog deze barbaarse tocht overleeft want de demon blijft tot het laatste moment toeslaan. Dat betekent dat de spanning tot het eind toe in het boek blijft doorgaan.
Christopher Golden – Ararat, eerder in 2017 onder dezelfde titel verschenen bij St. Martin’s Press in New York. Het boek is onder dezelfde titel uit het Engels vertaald door Marike Groot en Sander Brink, 350 pagina’s, ISBN 978 90 492 0507 2, de Boekerij, € 22,99, november 2024
