Aloha - Machteld Siegmann
Mensen op zoek naar een beetje hoop
Kracht van Siegmann zit in het ongezegde
Ze schrijft over heel gewone mensen, brave mensen die hun eigen leven leiden en allemaal hun best doen er iets van te maken. Mensen op zoek naar een beetje hoop ook, die in al hun alledaagsheid ook bijzonder zijn. Wat ze meemaken is helemaal niet zo onalledaags, maar Machteld Siegmann zet even haar literaire schijnwerper op ze en dan lichten ze van binnenuit op. Dat maakt de zestien verhalen in de bundel Aloha tot een bijzondere leeservaring.
Over de auteur:
Machteld Siegmann (1972) studeerde cultuurgeschiedenis aan de Universiteit van Utrecht en werkte als redacteur bij diverse uitgeverijen. Als schrijfster debuteerde ze in 2019 met de kleine roman De kaalvreter. Dit debuut leverde haar een Bronzen Uil op voor Beste Nederlandstalige Debuut. In 2022 verscheen haar tweede roman, Wachten op de morgen. Een vaste waarde in haar werk is haar liefdevolle kijk op het menselijk onvermogen. Zij heeft drie kinderen en woont in Amstelveen.
Beknoptheid
Na twee romans heeft Siegmann nu een kleine verhalenbundel gepubliceerd. Deze wordt gekenmerkt door dezelfde beknoptheid als haar eerdere werk. Siegmann is in staat in heel weinig woorden haar karakters haarscherp neer te zetten. Zo maken we in het verhaal De allerheiligste dag kennis met Mark. We weten niets van hem, maar we lezen: Hij heeft een nieuw telefoonnummer. De enigen die het hebben zijn zijn advocaat, zijn therapeut, zijn dochter en zijn ex. Kan het relaas van een mislukt huwelijk en de akelige nasleep daarvan in minder woorden worden samengevat?
Doen maar wat
De personages van Siegmann zijn stuk voor stuk mensen die het allemaal niet zo goed weten. Ze proberen het hoofd boven water te houden, ze doen maar wat. Zo is er een al wat oudere pontschipper die tot zijn grote verrassing verliefd wordt op een man die dagelijks met hem heen en weer vaart. Of een vader die na zijn scheiding besluit met zijn twee tienerdochters te gaan kamperen, omdat hij zich van zijn eigen jeugd herinnert hoe leuk dat was. Maar de dochters denken daar heel anders over.
Open einde
Siegmann geeft haar verhalen vrijwel altijd een open einde. Precies op het moment dat het erop aankomt, eindigt haar verhaal. Het is aan de lezer om zelf te bepalen wat er nog komen gaat, komt het goed of gaat het hopeloos verkeerd?. Zoals in het verhaal Rikkie: een jonge man huurt een schuurtje van bekenden om er zijn terrarium met gevaarlijke slang in te zetten. Om ongelukken te voorkomen, bindt hij het dochtertje telkens opnieuw op het hart om nooit, maar dan ook nooit dichterbij het hok te komen dan minimaal vijf stappen afstand. Maar zodra de man zijn slang een portie dode muizen gevoerd heeft en weer vertrokken is, gaat het meisje naar de schuur. En dan de slotregels van het verhaal: Ze schuift het paneel opzij en steekt haar handen uit […] en Rikkie laat zich oppakken en meedragen naar haar slaapkamer waar Romy hem eerst een tijdje om haar armen laat kronkelen, voordat ze hem om haar nek hangt.
Er gebeurt ogenschijnlijk niet veel in de verhalen van Machteld Siegmann. Maar onder het oppervlak borrelt en kookt het.
Sonja de Jong
Machteld Siegmann – Aloha. Uitg. Ambo Anthos, ISBN9789026361159, €20, 155 blz. Januari 2024.
