56 dagen - Catherine Ryan Howard
Zoektocht naar de dader van de moord in het appartementencomplex
Ciara beschrijft haar relatie met Oliver, die op 12-jarige leeftijd iemand doodde
Tweede thriller van de Ierse schrijfster Catherine Ryan Howard, die debuteerde met Je liet mij leven.
In het appartementengebouw The Crossings, dat ligt aan de zijstraat van Harold’s Cross Road, ruikt de bewoonster van nummer vier, Gillian Fannin van de vereniging van oude vrijsters, zoals politieman Stephen het zegt over de vriendin die om de paar dagen belt voor wissewasjes, een vreemd luchtje bij nummer vier. Ze alarmeert de politie die er de twee jongste agenten ‘Ant en Dec’ op af stuurt omdat het weer mogelijk tijdverspilling zou zijn. Maar gelukkig niet. Ondertussen hebben ze hopelijk niet de plaats delict besmeurd, denkt hoofdrechercheur Leah Riordan. In de wandelgangen Lee, en ook hoofdinspecteur Karl Connolly denkt er het zijne van. Hij is kort daarvoor bevrijd door Lee die hem in zijn huis met boeien vastgebonden vond aan zijn bed, vermoedelijk door de minnares van die nacht. Ze moeten er direct weg, want er is een dood lichaam van een man gevonden in de badkamer. De flat wordt gehuurd door architectenbureau KB Studios op Baggot Street. Op de deurmat van het appartement ligt een envelop met daarop de naam Oliver St Ledger. Zou hij het slachtoffer zijn?
Bouwkundig ingenieur
Dezelfde Oliver maakte 56 dagen kennis met Ciara toen ze beiden van de lunchpauze genoten. Oliver werkt bij een architectenbureau, niet zo zeer als architect maar als bouwkundig ingenieur en studeerde in Newcastle. Als ze elkaar voor het eerst spreken, ziet hij een spaceshuttle die van het Intrepid is, een vliegdekschip in de VS. Wat veel indrukwekkender is, zegt Ciara is het Kennedy Space Center. Oliver heeft nog nooit iemand ontmoet die zo alle vijf spaceshuttles kan opnoemen. ‘Het zijn er zelfs zes,’ zegt Ciara. En ze noemt de verongelukte Challenger op 28 januari 1986, de Columbia die verongelukte op 1 februari 2003. De Atlantis, Discovery en de Endeavour zijn allemaal nog te zien, maar ook de Enterprise, de testshuttle. Ciara vertelt dat zij bij een techbedrijf werkt en studeerde in Swansea. Oliver is van plan om naar een documentaire over de Apollo in de bioscoop te gaan, heeft zij ook belangstelling? Dat lijkt Ciara leuk. Eerst drinken ze wat in de bar van een chic hotel. Zij houdt van French 75, een cocktail van gin met citroensap, een beetje suikerstroop en dan prosecco of champagne. Ze ziet later op de menukaart dat een glas 24 pond kost. Oliver betaalt zonder problemen en ze laten het niet bij een glas. Bij het derde glas constateert Oliver dat de film al tien minuten geleden is begonnen. Ze vinden het niet fijn om zich te haasten en blijven zitten. Ciara neemt wel haastig veel water uit haar glas als Oliver naar het toilet is en de ober zet nieuwe drankjes neer. Als ze de bar verlaten, gaat hij niet mee in de taxi en geeft nog wat extra geld voor de rit. Donderdag gaan ze echt naar de film, spreken ze af.
De auteur
De Ierse schrijfster Catherine Ryan Howard (Cork, 1962) is een gelauwerde bestsellerauteur wier werk in twaalf landen verschijnt. The Guardian riep haar uit tot een van de beste vrouwelijke thrillerauteurs van deze eeuw. Zowel Je liet mij leven als 56 dagen waren allebei een #1-bestseller en vielen beide in de prijzen. Zo werd Je liet mij leven genomineerd voor de CWA Ian Flemming Steel Dagger Award en voor de Ierse Misdaadroman van het jaar 2020.
Lee doet haar uiterste best om niet te kotsen als ze in de badkamer het lichaam van de jongeman vindt. Het lichaam ligt, gekleed in spijkerbroek en T-shirt geknield op de vloer, het gezicht op de tegels, de armen langs het lichaam. Sommige delen zijn misvormd, hier opgezwollen, daar ingevallen. Ze kokhalst bij het zien van een vuistgrote bal krioelende maden in iets wat lijkt op een hoofdwond, nabij de linkerslaap. Is het zelfmoord of moord? Want hij lijkt gevallen te zijn tegen de glazen douchedeur, duizend stukjes glas liggen op de grond. In een medicijnkastje vindt ze een doordrukstrip met groene pilletjes: 542, denkt ze en bevestigt wat het is: rohypnol, de verdovende verkrachtingsdrug. Ciara is ziet in het kastje dezelfde strip en denkt dan: antihistamine, vermoedt ze. Ze mist de inhaler, Oliver had toch astma?
Lockdown
Als de Ierse premier, de Taoiseach Leo Varadkar, bekend maakt dat corona lockdown vereist, wat betekent zoveel mogelijk thuiswerken, hoort Oliver zijn baas, directeur Kenneth, zeggen dat ze vanaf nu zoveel mogelijk gaan thuiswerken de komende weken. Ciara en hij kunnen in zijn appartement samenwonen als het aan beiden ligt. Of zouden ze elkaar vanavond voor het laatst ontmoeten? Hij vindt het gewoon fijn om bij haar te zijn, om Oliver te kunnen zijn bij haar. En dat wil hij nog één keer voelen. Ze hebben elkaar 56 dagen geleden ontmoet, na 35 dagen kan ze wel bij hem intrekken.
Lee en Karl spreken met Laura Mannix. Ze is journaliste, werkte voorheen bij de Tribune en nu voor een radioprogramma The Jason Dineen Show. Ze heeft tijdelijk een appartement in The Crossings en probeert te achterhalen of Oliver niet Kennedy heet van zijn achternaam (dat blijkt de achternaam van zijn moeder te zijn), maar St Ledger. De zoon van de directeur is bevriend met zijn broer Richard, die in Australië woont en directeur Kenneth Balfe (wetend dat zijn vrouw Alison een enorme hekel heeft aan Oliver) heeft in het geniep een baantje voor Oliver geregeld bij KB Studios. Het bedrijf huurt ook twee appartementen in het complex. Ze heeft al twee keer met zijn vriendin Ciara gesproken en haar verteld dat hij iets verkeerds heeft gedaan. Ze heeft het idee dat Ciara hem in bescherming neemt. Oliver op zijn beurt wil niet dat Kenneth te weten komt dat Ciara tijdelijk bij hem woont, want hij is bang dat hij daarmee zowel zijn woning als zijn prille baantje op het spel zet.
Steentjes keilen
Als Ciara en Oliver zich wat opener uiten over hun verleden, vertelt Oliver dat er een moord is gepleegd op Paul Kelleher, een jongetje van tien. En dat twee jongens van twaalf daarvoor zijn veroordeeld. Een van die twee was hij. De ander was Shane, de meest gewelddadige van de twee bij Mill River en begon Paul te stompen, toen hij een steentje naar zijn hoofd gooide. Paul liep vaak uit school met ze mee en was vervelender dan anders. Toen vroeg Shane hem mee naar de rivier om steentjes te keilen. En begon hem te stompen, Paul huilde en Oliver deed mee, hield Paul vast bij zijn armen, zodat Shane verder kon… Oliver heeft het te kwaad als hij dit vertelt. Hij probeert het brok uit zijn keel uit de weg te krijgen, zodat hij het laatste afschuwelijkste eruit kan braken, het allerergste.
Onraad
Over deze gebeurtenis praat Ciara met haar oudste zus Siobhán. Eerst lijkt het of Paul hun broertje is, maar dan blijkt dat ze de zussen zijn van een van de twee daders. Van Siobhán hoort ze dat haar moeder naar een hospice is overgebracht en nog 1 tot 6 maanden heeft te leven. Ze wil haar laten weten dat ze de (mede-)moordenaar van Paul heeft gevonden. Hun moeder heeft nooit de antwoorden gekregen die ze kreeg te horen, omdat de twee jongens niet hetzelfde verhaal vertelden. Ze moet proberen de waarheid wat er echt gebeurde te achterhalen en dat kan door het aan Oliver te vragen. Hij weet niet dat ze de zus is van een van de mededaders. Heeft hij de waarheid wel verteld en is hij meer schuldig dan Shane? Zal zij wraak op hem nemen voor zijn betrokkenheid van de dood van Paul?
Hoewel buurvrouw Gillian Fannin de eerste is die onraad ruikt, het lichaam ontdekt en de politie waarschuwt. En Laura op haar beurt een paar keer brutaalweg het appartement van Oliver bezoekt en zijn dode lichaam fotografeert, ziet Ciara Oliver ook in de badkamer geknield liggen in een plasje water. Is hij omgekomen door een teveel aan rohypnol-pillen of verdronken met zijn hoofd in het water? Waarschijnlijk is hij vermoeid geraakt of onder invloed toen hij de douchedeur ramde en deze in duizend stukjes glas uiteenspatte, waarop hij op zijn knieën terecht kwam. Of kan het zijn dat iemand hem uit wraak heeft geduwd? Ciara kan misschien haar moeder iets vertellen over wat Oliver haar in vertrouwen heeft gezegd. Over de wijze waarop hij en Shane het leven van Paul beëindigden. Het is toch anders verlopen dan ze dacht, misschien geeft dat haar moeder gemoedsrust, zeker omdat ze volgens Siobhán niet lang meer heeft… Het ingewikkelde mysterie kan de lezer zelf meebeleven in dit tweede boek van Catherine Ryan Howard, een schrijfster van wie we nog veel kunnen verwachten.
Catherine Ryan Howard – 56 dagen (in 2021 verschenen als 56 Days bij Blackstone Publishing) is uit het Engels vertaald door Mylène Delfos en David Orthel, 378 pagina’s, ISBN 978 90 225 9762 6, paperback met flappen, Meulenhoff Boekerij, € 20,99, verschijndatum januari 2023
